یادم رفته

یکی بود یکی نبود. یه روزی روزگاری یه خانواده ی قشنگ بودن. یه دختر کوچولو بود با مادر و پدرش و دو تا برادراش، بعد از یه مدتی خدا یه آبجی کوچولوی خوشگل بهدخترک قصه ی ما میده.

بعد از چند روز که از تولد نوزاد گذشت دخترک هی به مامان و باباش اصرار می کنه که اونو با نوزاد تنها بذارن. اما مامان و باباش می‌ترسیدن که دخترشون حسودی کنه و یه بلایی سر آجی کوچولوش بیاره.

اصرارهای دخترک قصه اونقدر زیاد شد که پدر و مادرش تصمیم گرفتن اینکارو بکنن اما در پشت در اتاق مواظبش باشن.

دخترکوچولو که با خواهرش تنها شد، خم شد روی سرش و گفت : آجی کوچولو! تو تازه از پیش خدا اومدی … به من می گی خدا چه شکلیه ؟ آخه من کم کم داره یادم می ره! 

یاد خوابام افتادم همش میخاستم خدا رو ببینم الان اونقدر یادم رفته دیگه بعضی وقا فراموش میکنم واسه چی اومدم.